من یه گلدون پر از گل بودم وزش چشم تو پاییزم کرد. عشق من عشق به دست آوردنت با همه دنیا گلاویزم کرد مردم از تشنگی اما لب تو یه عطش به خنده دعوتم نکرد بین این اومده ها و رفته ها.هیچکس مثل تو اذیتم نکرد سر این سفره هنوزم یه نفر روز و شب منتظر مهمونه مطمئن باش کسی قادر نیست منو از عشق تو برگردونه. + رفیق روزهای خاطره ساز همه ی کسایی که در خاطرات زنده اند.
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت